त्या अर्थी वस्तुमान वेगाबरोबर वाढते. वेग हा गतिजन्य ऊर्जेचे रूप आहे. गतिमान पदार्थांचे वस्तुमान वाढत जाते. ते त्यातील ऊर्जेपासून येत असते. वस्तुमान कमी कमी करत नेले, तर त्यापासून ऊर्जा निर्माण करता येईल.

ज्यावेळी कणांचा वेग प्रकाशवेगाएवढा होतो, तेव्हा त्याचे वस्तुमान लोप पावते आणि त्याचे किरण बनतात. याचाच अर्थ, ते ऊर्जेचे रूप घेतात.

म्हणजेच ऊर्जा आणि वस्तुमान एकमेकात रूपांतरीत होऊ शकतात.

                गतिमान पदार्थाचा वेग, त्याचे वस्तुमान, गतिजन्य ऊर्जा, स्थितिजन्य ऊर्जा, ऊर्जेच्या निरनिराळ्या रूपात बरोबर असणारे वस्तुमानाचे अस्तित्व, प्रकाशाचा वेग अशा अनेक घटकांचा परस्परसंबंध लक्षात घेऊन ऊर्जा =वस्तुमान x प्रकाशवेगाचा वर्ग हे समीकरण आईनस्टाईन नी मांडले. त्यांनी मांडलेल्या या समीकरणामुळे अणुक्रांतीचे नवे पर्व जगासमोर आले. कितीतरी अगम्य गोष्टींचा उलगडा या समीकरणामुळे झाला. अणूच्या गर्भात असणारा प्रचंड सुप्त ऊर्जेचा अंदाज याच समीकरणाने शक्य झाला. यातूनच विध्वंसक अशा अणुबाँबची निर्मिती झाली. आईनस्टाईन हे नेहमी आपल्या संशोधनात गर्क असत. फावला वेळ त्यांना कधीतरी मिळत असे. त्यांनी सुमारे तीनशेच्या वर शोधनिबंध प्रसिद्ध केले. १९२१ चे भौतिकशास्त्रातील नोबेल पारितोषिक देऊन त्यांचा गौरव करण्यात आला. आयुष्यात त्यांना पैशाचा मोह कधीच पडला नाही. खूप पैसा मिळाल्यावर त्यांनी अनेक धर्मादाय संस्थांना अनेक प्रकारे मदत करून मानवतेचा आदर्श घालून दिला. असे हे थोर शास्त्रज्ञ ! जगाला एक नवी दृष्टी त्यांनी दिली. माणुसकीची जोपासना केली. अखंडपणे संशोधन करणारे हे शास्त्रज्ञ १९५५ मध्ये स्वर्गवासी

झाले.